شوخی ماطلبه ها - طنز حوزه

محبّت دنیا خرد را تباه می کند و دل را از شنیدن حکمت باز می دارد و کیفری دردناک می آورد . [امام علی علیه السلام]

دوشنبه 103 آذر 5: امروز

خیلی تشنه بود.در به در دنبال استاد گشته بود.بعد از کلی گشتن آدرس آشیخ علی صفائی رو به او دادند.باحالتی زار و خسته خودش روبه خونه استاد رسوند

وقتی وارد خونه شد دید یه عده طلبه دور هم نشستن و یکی بحث علمی، یکی شوخی ، دیگری ازشیخ انصاری حتی دست از سر ادیسون هم بر نمی داشتند

مثل یک بچه ی مودب اومد گوشه ای نشست و منتظر اومدن استاد شد.

ازشانس بد این نگونبخت یکی ازطلبه های شوخ و بامزه اومد و با حالتی متواضعانه به اوگفت: بخشیدمنتظرکسی هستید؟

آقاکمال که فکرمی کرددستی از غیب اومده تا اونو کمک کنه با عجله گفت:

بله منتظر استاد هستم.

طلبه جوان(به شوخی)گفت:استاد که اینجا هستن

کدوم؟

همین آقا که اینجا نشستن

اقا کمال با سرعت دفترچه و قلم را به دست گرفت و اندر احوالات استاد شروع کرد نوشتن.از همه حالات استاد...از خنده ها ، طرز نشستن

وصحبت هاوازلحن بیان لطیفه هاو...حتی این طورنوشت:الان استادمهیای تجدیدوضومی شوند.بالباسی سفیدوسربرهن

ه به سمت وضوخانه...استادازدستشوئی امدوالان وضومیگیرند...

بنده خدا همه حالات استاد رو زیر نظر داشت.بعد از 45 دقیقه دید همه طلبه ها یکجا بلند شدند و با احترام یک نفر روحانی40ساله رو تحویل گرفتند

از کناری سوال کرد ایشان که هستند؟طرف گفت :استاد صفائی

این بنده ی خدا با تمام تشنگی آب دهانش رو قورت داد و زل زد به چشمان فرد وگفت:بله اقا؟وهمان جا توی دفترش نوشتت:

تا اینجا اشتباه نوشتم.استاد الان تشریف آوردند.

به قول مرحوم استادصفائی دراستادماندن خطاست.

نوشته شده توسط طلبه در یکشنبه 85/5/1 و ساعت 8:24 صبح | نظرات دیگران()

طراح قالب: رضا امین زاده** پارسی بلاگ پیشرفته ترین سیستم مدیریت وبلاگ

document.write("IranJavaScript") //end hiding script from old browsers -->